تحلیل قدرت ذینفعان کلیدی در فرآیند سیاست گذاری طرح جامع تهران (۱۳۷۸- ۱۳۹۰)
نویسندگان
چکیده
موضوع این مقاله شناسایی ذی نفعان کلیدی، منافع، منابع قدرت و نحوه تعامل آنان در فرآیند سیاستگذاری طرح جامع تهران (1386) است. رویکرد این پژوهش، رویکرد حکمروایی شهری بوده که در آن امکان حضور ذی نفعان مختلف در فرآیند تصمیم گیری و دستیابی به منفعت جمعی فراهم می شود. مسئله این تحقیق با توجه به رویکرد مذکور، برهم خوردن تعادل قدرت میان ذی نفعان کلیدی در فرآیند تهیه، تصویب و اجرای طرح جامع بوده که ابعاد مختلف کیفیت زندگی در شهر تهران را تهدید کرده است. یافته های این پژوهش که از طریق 22 مصاحبه نیمه ساختاریافته با نخبگان حوزه مدیریت شهری در نهادهای مختلف گردآوری شده، نشان می دهد که فرآیند سیاستگذاری طرح جامع تهران با دو نوع انحصارگرایی مواجه بوده است: 1) انحصارگرایی نهادی و عملکردی در نهادهای قدرت شهری و عدم تحمل یکدیگر؛ که این نوع از انحصارگرایی انواع مختلفی را در برمی گیرد نظیر انحصارگرایی های حرفه ای، علمی و دانشی، اطلاعاتی 2) انحصارگرایی ساختاری (منتج از ساختارهای تحمیل کننده و فرسایشی نظام شهرسازی)؛ این شکل از انحصارگرایی در ابعاد سیاسی، اقتصادی، اجتماعی-فرهنگی و حقوقی به نهادهای مدیریت شهری تحمیل می شود به گونه ای که این نهادها باید در درون این ساختار متمرکز و انحصارطلب فعالیت کنند. این دو نوع انحصارگرایی یکدیگر را تقویت کرده و تبعات آن، نامتعادل کردن محیط و فرآیند سیاستگذاری کلان مدیریت شهری تهران و آسیب جدی به منافع عمومی، سرمایه ها و ثروت های همگانی شهر تهران است.
منابع مشابه
تحلیل قدرت ذینفعان کلیدی در فرآیند سیاست گذاری طرح جامع تهران (1378- 1390)
موضوع این مقاله شناسایی ذینفعان کلیدی، منافع، منابع قدرت و نحوة تعامل آنان در فرآیند سیاستگذاری طرح جامع تهران (1386) است. رویکرد این پژوهش، رویکرد حکمروایی شهری بوده که در آن امکان حضور ذینفعان مختلف در فرآیند تصمیم‌گیری و دستیابی به منفعت جمعی فراهم می‌شود. مسئله این تحقیق با توجه به رویکرد مذکور، برهم خوردن تعادل قدرت میان ذینفعان کلیدی در فرآیند تهیه، تصویب و اجرای طرح جامع بوده که ابعاد...
متن کاملتحلیل قدرت ذینفعان کلیدی در فرآیند سیاست گذاری طرح جامع تهران (1378- 1390)
موضوع این مقاله شناسایی ذی نفعان کلیدی، منافع، منابع قدرت و نحوة تعامل آنان در فرآیند سیاستگذاری طرح جامع تهران (1386) است. رویکرد این پژوهش، رویکرد حکمروایی شهری بوده که در آن امکان حضور ذی نفعان مختلف در فرآیند تصمیم گیری و دستیابی به منفعت جمعی فراهم می شود. مسئله این تحقیق با توجه به رویکرد مذکور، برهم خوردن تعادل قدرت میان ذی نفعان کلیدی در فرآیند تهیه، تصویب و اجرای طرح جامع بوده که ابعاد...
متن کاملسنجش میزان موفقیت طرح های جامع مصوب منطقه آزاد کیش از منظر ذینفعان کلیدی
تاسیس مناطق آزاد تجاری به واسطه ی وضع قوانین و ضوابط ساده تر در مقایسه با سرزمین اصلی، با هدف جذب سرمایه گذاریهای خارجی، تسهیل صادرات و انتقال فناوری از اواخر ده? شصت در دستور کار دولت ایران قرار گرفت. جزیره ی کیش در سال 1368 به عنوان اولین منطقه ی آزاد تجاری – صنعتی انتخاب شد. در کنار کارکرد تجاری - صنعتی، جزیره ی کیش به دلیل پیشینه ی خود قبل از انقلاب از نظر گردشگری نیز اهمیت یافت. عملکرد جزی...
15 صفحه اولنظام مدیریتی فقه و فرآیند سیاست گذاری و طرح ریزی
با پررنگ تر شدن بعد اجتماعی زندگی انسان ها و تنوع و تکثر سیستم های مختلف اجتماعی، طرح ریزی و سیاست گذاری برای جوامع بشری به مرور پیچیده تر می شود. کلان نگری، جامع نگری و فرآیندگرا بودن تصمیم گیری ها و سیاست گذاری ها، از شروط اصلی موفقیت سیستم های مدیریتی می باشد. فقه شیعی نیز به عنوان یک سیستم مدیریتی کارآمد که ناظر بر تمامی شئون زندگی فردی و اجتماعی انسان هاست، از این قاعده مستثنی نیست. رویکرد...
متن کاملتحلیل محیط سیاستگذاری کلان طرح راهبردی-ساختاری (جامع) تهران
درخشش و موفقیت شهرها، حاصل فرایندهای پیچیده سیاستگذاری در زمانی مشخص بوده و محیط سیاستگذاری کلان هدایت‌کننده طرح‌های توسعه شهری می‌تواند بستری برای این موفقیت‌ها فراهم کند. پژوهش حاضر بر تحلیل محیط سیاستگذاری کلان هدایت‌کننده طرح جامع تهران در دوره 1390 – 1376 متمرکز شده و بدین منظور مدل تحلیلی تحقیق طراحی و بر آن اساس، نمونه مطالعاتی تحلیلشده است. یافتههای این پژوهش که از طریق 22 مصاحبه ن...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
نامه معماری و شهرسازیجلد ۸، شماره ۱۵، صفحات ۱۳۹-۱۵۸
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023